Για τον Νίκο Καββαδία
Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2005
Σε φαντάζομαι στο σκοτάδι, ανάμεσα στα καζάνια. Σου άρεσε πάντα να κάνεις παρέα με τους θερμαστές. Και βέβαια δεν θα δεχόσουνα να πας στο βαρετό επάνω κατάστρωμα, όπου όλοι οι ενάρετοι παίζουν την άρπα πατώντας στα συννεφάκια. Εσένα σε έθρεφε η αμαρτία - των άλλων πιο πολύ κι από την δική σου.
Το παραπάνω είναι απόσπασμα τα επίκαιρα του Νίκου Δήμου. Το είχα διαβάσει και παλαιότερα και το θυμήθηκα πρόσφατα.
Επειδή η περιπέτεια του σώματος ολοκληρώνεται μόνο με την περιπέτεια της ψυχής.
http://www.ndimou.gr/newsarticle_gr.asp?news_id=145
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Όλη νύχτα πίναμε ουίσκι, ακούγοντας τον ασύρματο και απαγγέλλοντας στίχους. Το «Λυδία» έτριζε και βόγκαγε μέσα στην θύελλα. Εσύ πότε μαρκόνης, πότε ποιητής, γέλαγες με τους φόβους των άλλων. Ήξερες πως ο ειρωνικός σου θάνατος θα ερχόταν στην στεριά.
Κυριακή 7-10-2007 περημένω στον Βράχο της Βαρυμπόπης τους Lodestars... Και όποιος αντέξει διανυκτερεύει πάνω και θα έχει στο πιάτο του Αθήνα και πανσέτες...Και το πρωί, καλή δουλειά!
Υ.Γ.
Πως διάολο βάζω photo?
http://lh6.google.com/dcostadimas/RwdPnOHu_PI/AAAAAAAAABY/3UK6S8hAN-A/s144/DSC00327.JPG
Δημοσίευση σχολίου