Το σχέδιο είχε 2 μέρη.
Το πρώτο ήταν να ανακαλύψουμε ένα ξέφωτο που από πληροφορίες φαινόταν να έχει ενδιαφέρον.
Εκεί πράγματι φτάσαμε και πιστεύω ότι μας αποζημίωσε δεόντως.
Το δεύτερο μέρος αφορούσε στο να διασχίσουμε όλη την δυτική πλευρά της Πάρνηθας και να περάσουμε πάνω από τον δρυμό προς βορειοανατολικά, στον Αυλώνα.
Η διαδρομή ξεκίνησε σε όμορφο τοπίο.
Με ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες
Δυστυχώς για την πρόσκαιρη τέρψη μας, αλλά (ελπίζω) ευτυχώς για την μακροημέρευση του δάσους, η πορεία μας ανακόπηκε από μπάρα που έχει βάλει το δασαρχείο για να προστατέψει την καμένη περιοχή από κάθε λογής τετρακίνητους κάφρους, κυνηγούς και λοιπούς.
Έτσι λοιπόν και εμείς, πάντα έτοιμοι όντας, αλλάζουμε τον στόχο μας και βάζουμε πλώρη για την κορυφή "Βουνό Φυλής".
Όλα καλά λοιπόν.
Το μόνο αρνητικό, ότι πέσαμε σε μήνα που δεν δούλευε η ταβέρνα...
Όλες οι φωτογραφίες υπάρχουν εδώ
Οι σημειώσεις από τη διαδρομή φαίνονται στον χάρτη παρακάτω.
Είναι εκτύπωση από το πρόγραμμα Toponavigator της Ανάβασης με σημειώσεις προφανώς δικές μας.
7 σχόλια:
Ε καπετάνιο! Λείπει ο σκαναρισμένος χάρτης με τις σημειώσεις!!!
Πολύ καλό post!
Προσωπικά με χαροποίησε πολύ η απρόσμενη ματαίωση του project.
Πρώτον γιατί ανακαλύψαμε το κατασκευαζόμενο ορειβατικό καταφύγιο της Δυτικής Πάρνηθας
Δεύτερον χαίρομαι γιατί βλέπω ένα μηχανισμό προστασίας να έχει στηθεί στα πρότυπα της βασικής πρότασης των μεγαλύτερων περιβαλοντικών οργανώσεων στην Ελλάδα ... "όχι αναδάσωση,η λύση είναι περίφραξη και απαγόρευση"
και βλέπω την προτοβουλία να έχει γίνει από δημόσιο μηχανισμό όσο γύρω μου βλέπω διάφορους φίλους και γνωστούς, που τους θυμάμαι οργισμένους τότε που το κάρβουνο μύριζε φρέσκο από την Πάρνηθα, που τους θυμάμαι να βλέπουν μέσα τους τον τιμωρό των καταπατητών, να σχεδιάζουν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους, να το συζητάνε κάθε μέρα με μεγάλη πίκρα, τους βλέπω να πηγαίνουν κάθε μέρα στη δουλειά σα να μην έγινε ποτέ τίποτα.
Μήπως συνήθησαν από την τραγωδία που ακολούθησε;
Μήπως ήταν στ'α*%$@ια τους από την αρχή;
Μήπως η Πάρνηθα ήταν εκεί τόσα χρόνια και το μαθανε όταν ήρθε η στάχτη από τον ουρανό;
"και τι θες να κάνουν;" θα μου πεις.. έλα ντε τι να κάνουν... τι να κάνουμε...να κλαίμε κάθε μέρα ή να πάρουμε τα βουνά;
Απλά ελπίζω όλη αυτή η φάση να έχει αλλάξει κάτι μέσα μας... και απλά έχω τις αμφιβολίες μου γι'αυτό. Όπως τις είχα όταν άκουγα σκόρπια λόγια τότε.
Επίσης μου τη σπάει η ξαφνική και πρόσκαιρη ευαισθητοποίηση όλων μας..
έχουμε μάθει να αναπτύσουμε μηχανισμούς προστασίας του εαυτούμας σβήνοντας πολύ πράμα από το σκληρό δίσκο... αποφεύγουμε τις σκέψεις που μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα και αυτή είναι η "φιλική συμβουλή" στις μέρες μας.
Το παράκανα λίγο ; ίσως.
Πάμε καμιά Χούνη;
κανε login στο flickr...
Ρε φίλε, αυτό είναι ολόκληρο ποστ, όχι σχόλιο.
... πρόσθεσα τον χάρτη...
Με τον κεραυνό να κελαηδάει για μουσική υπόκρουση όλο το βράδυ, θα ήθελα να πληροφορήσω πώς και χούνη πάμε. Επίσης, ετοιμάζω άλλη μια κοντινή διάσχιση με πολυσέλιδες οδηγίες. Για να δούμε...
kala re, sto pigadi katoyrisa?
Δαμωνάκο είχες προσκληθεί και προτίμησες καφεδάκι στο Κεφαλάρι...
Δημοσίευση σχολίου