Ζήρια Β' αποστολή

Γεία σας και από εμάς! εδώ Marabou. Η δεύτερη αποστολή φαίνεται σύσωμη στην φωτό της ταβέρνας (Marabou - πιράνχα και Ose) μαζί με τους barracouda και σελάχι.

Έχουμε μόλις γυρίσει.

Αφού χωρήσαμε εχθές το βράδυ πήγαμε στο οροπέδιο και κατασκηνώσαμε. Ψήσαμε λουκανικάκια που τα συνοδέψαμε με μιά πρόχειρη καρμπονάρα, πίτες, ντόπια πικάντικη γραβιέρα και ένα κρασάκι που είχε φέρει ο OSE. (δε θυμάμαι τι κρασάκι ακριβώς θα το προσθέσω άμεσα)

Το πρωΐ ξεμυτήσαμε από τις σκηνές κατά τις 9.30 για να δούμε μπροστά μας ένα μαγευτικό παγωμένο τοπίο και τις κορφές της Ζήριας να μας καλούν. Μπορείτε να φανταστείτε ότι ακολούθησε ένα πλούσιο πρωινό. Αυγά, μπέϊκον, τσουρέκι, nutella, χυμός και καφές. Λόγω χαμηλής θερμοκρασίας (χαμηλής όμως!) το γκαζάκι δυσλειτουργούσε και ανάψαμε μία μικρή φωτίτσα. Μετά το πλούσιο αυτό γεύμα ξεκινήσαμε την ίδια διαδρομή με την αποστολή Α'.

Δυστυχώς δεν καταφέραμε να φτάσουμε στην κορυφή. Αφ'ενός ο πιράνχα ένοιωσε από νωρίς ενοχλήσεις στον προσαγωγό του και γύρισε πίσω όσο ήταν ακόμα ασφαλές να γυρίσει πίσω μόνος του. Οι υπόλοιποι ανεβήκαμε αρκετά αλλά όταν πιά είχαμε οπτική επαφή με την κορυφή εμφανίστηκε ένα μέτωπο του καιρού αρκετά επιθετικό, το οποίο ΄χαρακτηριζόταν από πολύ ισχυρούς ανέμους, μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας και πυκνή ομίχλη που έκρυψε τον ήλιο και ψηλότερα μηδένιζε την ορατότητα.

Όπως θα είδατε και εσείς στην ανάβασή σας το χιόνι ήταν αρκετά παγωμένο ήδη και με τις συνθήκες αυτές θα γινόταν χειρότερη η κατάσταση, κάτι που σε συνδυασμό με χαμηλή ορατότητα δεν είναι και πολύ ενδεδειγμένο.

Διαλέξαμε έτσι την ασφαλή λύση και επιστρέψαμε με τον Ose με μία στάση εκεί που πιστεύαμε ότι θα βρίσκαμε απάγκιο για τον καθιερωμένο lodestar καφέ. Μας πρόλαβε ο καιρός όμως και λόγω αέρα και θερμοκρασίας ο καφές έγινε λίγο γρήγορος και επιστρέψαμε για να συναντήσουμε το πιράνχα στη στάνη κάτω από το καταφύγιο Β.

Από εκεί συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο προς την λίμνη.... που ήταν τόσο παγωμένη που κάποιοι είχαν περάσει πάνω της με αυτοκίνητα. Κάπου εκεί βοηθήσαμε κάτι καγκουρώ που είχαν κολλήσει με το κουπέ τους στη λάσπη, άλλος ένας καφές λίγη ακόμα σοκολάτα...

Ταβέρνα και πίσω

Παίδες ήταν εκπληκτικά... δεν έχω λόγια να πω πως νοιώθω αυτή τη στιγμή!!!

Lodestar adventures!!!!

Υ.Γ. φωτογραφίες σύντομα!