ΤΑΥΓΕΤΟΣ - Φωτοπεριπλάνηση- The Prophet's lair...

...ή το λημέρι του προφήτη!

Το σαββατοκύριακο 12 και 13 Απριλίου ανεβήκαμε στον Ταύγετο. Ακολουθεί μια πρώτη προσπάθεια περιγραφής των εμπειριών μέσα από φωτογραφίες που αποτυπώνουν στο ελάχιστο αυτά που ζήσαμε.

Το Σάββατο είχαμε το ταξίδι προς το βουνό και την πρώτη διαδρομή στους Πενταυλούς.

Στάση για καφέ έξω από τη Τρίπολη

Το νερό γάργαρο και χωνευτικό. Η πρώτη πηγή στο Ε4 προς Πενταυλούς.

Η διαδρομή μέσα στα έλατα

ή στα βράχια...

Πενταυλοί

ΤΟ κατέβασμα

"Δημαρχείο"

Ησυχαστήριο

Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος: όπως η κόρφος της μητέρας μου.
Με πότισε γαλάζιο, αψύ αίμα, ήλιο και πράσινο
ως να μου δέσει την ψυχή όπως την πέτρα του
ως να χαράξει στην καρδιά μου τις βαθιές χαράδρες του
να σχηματίσει μες στη ζωή μου δώδεκα κορφές
να βγαίνω απάνω με μοναδικό μου όνειρο τον ήλιο.
Με δίψα μου μοναδική τον ήλιο.
Δίψα βαθιά σαν ωκεανό,
ψηλότερη κι απ’ το φεγγάρι.
Δίψα που να την λυπηθεί ο Θεός!

Γύρω τριγύρω στην καρδιά μου τα γεράνια στέφανα των γκρεμνών του
ρωγμές για ζώα, νεροσυρμές ελάτια κι αγριοπερίστερα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σπαθίζει τα σύννεφα.
Κ’ ένας αητός απάνω μου να σκάφτει τις βροντές
Ζητώντας να ‘βρει μέσα τους ένα σπινθήρα!
Έτσι μου στάθηκε ο Ταΰγετος όσο να γεννηθούνε
Τα δυο παιδιά του Θεού μέσα μου: η Ποίηση και η Αγάπη!
Νικηφόρος Βρεττάκος

Το σαλόνι μας στα υπέργηρα έλατα

Από την παραγωγή...

στην κατανάλωση η καταπληκτική καρμπονάρα!

Κυριακή 13 Απρίλη, και ο προφήτης περιμένει...
Λακκώματα

Γούβες

Στην ανηφόρα, αν και πονάμε, εμείς γελάμε...

Πόρτες

και η παράκαμψή τους

Ο προφήτης υπομονητικός μας περιμένει...

και επιτέλους μπορούμε να τα πούμε από κοντά.

"Μια θάλασσα στη ρίζα ενός βουνού, που είναι η κορφή του πιο συχνά περιβλημένη από νεφέλες, που έρχεται και χτυπιέται και επανέρχεται, και που επιμένει όσο βαστάει ο χρόνος'' κατά τον ποιητή, ορειβάτη και λάτρη του Ταυγέτου, Νικηφόρο Βρεττάκο.
Όλες οι φωτογραφίες εδώ