Γιατί το Σπήλαιο του Πάνα

Εκεί μέσα στην πιο απότομη μεριά του φαραγγιού της Γιαννούλας βρήκαμε καλά κρυμμένο σε μαγευτικό σημείο το σπήλαιο του Πάνα... Τι ήταν όμως αυτός ο τύπος που βρίσκεις το σπήλαιο του μετά από τρεις με τέσσερεις ώρες πορεία.

Λέγεται ότι ήταν ταπεινός τύπος, ευχαριστημένος να ζει στην αγροτική γή, πολύ χαμηλότερα από τις κορφές του Ολύμπου. Δε πρέπει να ήταν και πολύ γόης, αφού η μητέρα του όταν γεννηθήκε το έβαλε στα πόδια γεμάτη τρόμο...

Παρότι είχε κέρατα, τραγοπόδαρα και ουρά τελικά κάπως μαγνήτιζε τις νύμφες συμμετέχοντας στα ορεινά ξεφαντώματα. Κατάφερε να αποπλανήσει την νύμφη Ηχώ και κάμποσες άλλες και είχε γιο τον Κρότο! Ο βουκολικός καζανόβας κυνήγησε να βιάσει την αγνή Σύριγγα, η οποία μεταμορφώθηκε σε καλάμι την οποία την έκοψε και έφτιαξε τη σύριγγα του Πανός. Ο ακαταμάχητος εραστής πέτυχε να αποπλανήσει και την Σελήνη, η οποία κατέληξε αποπλανημένη στη ράχη του αφήνοντας τον να κάνει όλα του τα κέφια. Ακούραστος επιβήτορας κατάφερνε να ικανοποιήσει κάθε νέα ή νέο που επισκεπτόταν τον χώρο του δηλαδή τη φύση... Καυχιόταν ότι είχε πλαγιάσει με όλες τις μεθυσμένες Μαινάδες τόυ Διονύσου! Τζούλια, εννοείται ότι θα ήσουν εκείνη την εποχή λαμπρό κεφάλαιο των Ομηρικών Ύμνων προς τον Πάνα.

Κατά τα άλλα ήταν λεέι καλότροπος, ατελείωτος ρέμπελος και τεμπέλης. Πιο πολύ από όλα αγαπούσε τον απογευματινό του ύπνο και εκδικιόταν αυτούς που τον τάραζαν, βγάζοντας μέσα από το σπήλαιο του δυνατή κραυγή που έκανε τις τρίχες να σηκώνονται στο κεφάλι των ενοχλητικών. Οι κυνηγοί βέβαια απαιτούσαν να τους βοηθάει να βρουν τα θηράματα τους και αν δεν το έκανε, επεστρέφοντας από το ολοήμερο κυνήγη τους τον μαστίγωναν με σχίνα...

Ο περίεργος τραγοπόδαρος ήταν όμως και μαχητής, συμβάλλοντας στη μάχη των Ελλήνων με τους Πέρσες βγάζοντας δυνατές και τρομακτικές φωνές, επαναλαμβάνοντας ρυθμικά το όνομά του: "παν - παν - παν...." με συνέπεια οι Πέρσες, ακούγοντάς τον, να καταβληθούν από ΠΑΝΙΚΟ... και τρόμο.....