Πάρνηθα - Ποδηλασιόν

Είναι Kυριακή και ο τρελαμένος καιρός μας επιφυλάσει ίσως την πρώτη χειμωνιάτικη μέρα.

Στις 10 ώρα φορτώνουμε τα ποδήλατα στο Vanette (ακόμα και το van έχει γαλλικό όνομα στην περιπέτεια αυτή)και αναχώρηση για Πάρνηθα.

Στο πάρκινγκ του τελεφερίκ μαθαίνουμε ότι οι κουφάλες δεν επιτρέπουν πλέον να μπεις στο τελεφερικ με ποδήλατο... μη χαλάσεις και τη μόστρα στους αλογομούρηδες τζογαδόρους που ανεβαίνουν (ας μην επεκταθώ).

Τέλος πάντων, ανεβαίνουμε ως το πάρκινγκ του "Μοντ παρνέ", απ'όπου ξεκινάμε για Φλαμπούρι. Από τον δρόμο μπαίνουμε στο μονοπάτι που πάει για Μπάφι. Σε μιά ζόρικη ορθοπεταλιά σπάει η αλυσίδα του Πιράνχα, πράγμα που σημαίνει ότι το Φλαμπούρι αναβάλεται και θα πάμε μέχρι Μπάφι τελικά, κι'όσο για την επιστροφή βλέπουμε ... κατηφόρα είναι άλλωστε!

Συναντάμε το μονοπάτι που ανεβαίνει το φαράγγι της Χούνης που από εκεί και πέρα δεν είναι φιλικό για ποδήλατο, οπότε ... αγκαλίτσα... Κάπου εδώ επιτέλους σταματάμε να κινούμαστε και στο καμένο μέρος. Δε θα κλείσουν ποτέ οι πληγές που άφησε πίσω της εκείνη η φωτιά... ακόμα και τώρα μετά η στάχτη είναι παντού στο βουνό.

Φτάνοντας στο καταφύγιο λοιπόν, είναι σα να βρίσκεσαι στην πλατεία κολωνακίου... τίγκα κόσμο να πίνει τα φρεντάκια του στον ήλιο και το καταφύγιο με τόσο κόσμο και φασαρία δεν είναι καθόλου φιλικό ... Τα γνωστά! Παίρνουμε καφεδάκι και πάμε να βοσκήσουμε στο άδειο πλατώ που είναι δίπλα στο πάρκινγκ. Στο μεταξύ όμως ρωτήσαμε αν υπάρχει κανένα εργαλείο να κάνουμε κάτι με την αλυσίδα του πιράνχα (όχι αυτή που τον αλυσοδένουμε.. την άλλη του ποδηλάτου). Το παλικαράκι του καταφυγίου λέει πως είναι ο "ποδηλατάς" εκεί, αλλά έχει πάει για τρέξιμο, οπότε δε δίνουμε ιδιαίτερη βάση και πάμε για κωλοτούμπες στο χορτάρι... Όταν γυρίσαμε τα παιδιά του καταφυγίου είχαν από μόνοι τους επισκευάσει το ποδήλατο, αντικαθιστόντας την αλυσίδα και χωρίς να ζητήσουν κάτι γι'αυτό! Maximum respect! Τέτοιοι άνθρωποι και τέτοιες φάσεις σου δίνουν μία κάποια αισιοδοξία για την(*^&χώρα μας.



Κάπου εκεί αρχίζει η γρήγορη κατάβαση. Μετά από μια απότομη στροφή είδαμε τον Πιράνχα απλωμένο φαρδύ πλατύ στην άσφαλτο, αλλά ο μόνος που έπαθε κάτι από την τούμπα του ήταν ο βράχος πάνω στον οποίο έπεσε... Iron Man...





Πριν το τέλος μπήκαμε στον δασικό δρόμο και κάναμε το τελευαίο μέρος της διαδρομής σε χώμα. Στο πάρκινγκ του Τελεφερίκ, ο Ose έφυγε για να φέρει το αμάξι.


Όσο οι υπόλοιποι συνεχίσαμε την ποδηλατάδα ως την Κηφισιά, ο Ose είχε την τύχη επιστρέφοντας να γίνει μάρτυρας ενός τσαμπουκά ανάμεσα σε δυο αρσενικά ελάφια που παλεύαν άγρια για τα μάτια μιας θυλικάς.


Η μέρα έκλεισε με τζακάδα στου Οse και με την καταπληκτική κολοκυθόσουπα της Elsa!


This is what you'd call a perfect day