Ζήρια

Η αρχική σκέψη είναι για μονοήμερη εξόρμηση. Εκκίνηση πολύ νωρίς, πχ στις 5-6. Πάμε με ΙΧ, ανεβαίνουμε κορυφή, βολτάρουμε όσο έχει φως, τρώμε όταν πέσει το φως και επιστροφή στα πάτρια εδάφη αργά το βράδυ.



Η Ζήρια, το ανατολικότερο από τα βουνά του βορινού τείχους της Πελοποννήσου και το δεύτερο σε ύψος του Μωριά, είναι ένας τόπος γλυκός και εύφορος. Μεγάλα οροπέδια και κοιλάδες ποικίλουν το ορεινό τοπίο ενώ γύρω από το βουνό απλώνονται δύο μεγάλες λεκάνες, του Φενεού και της Στυμφαλίας όπου φωλιάζει και η ομώνυμη λίμνη.

Η λέξη είναι σλαβική, σημαίνει "βελανίδι", και ίσως αν το κοιτάξετε από αρκετά μεγάλη απόσταση, να μοιάζει με ένα. Το άλλο του όνομα, Κυλλήνη, είναι μια αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει "κοιλότητα" και αναφέρεται στο υψηλό οροπέδιο ή στο κοίλωμα που χωρίζει τις δύο κύριες κορφές του. Η Ζήρια είναι μια μεγάλη οροσειρά με οκτώ κορυφές, όλες πάνω από 2000 μέτρα.

Πάμε;